In Volendam hebben we verschillende vormen van feestjes. Zitjes, gangmaken, ‘n koppie, avondje, bbq-tje, aal roken of kermis en het is niet altijd kermis. Ik had laatst een etentje met verre vrienden die zouden overnachten in de buurt. Samen met de eega hadden we een gemakkelijk menu in elkaar gezet zodat we lekker bij konden praten zonder steeds in de keuken te hoeven staan. Ik had ook wat wijntjes van oude wijnreisjes uitgezocht en ze pasten zo goed bij de gerechten dat we heel vrolijk begonnen te worden. Oude anekdotes werden opgehaald en de tranen biggelden over onze wangen. De muziek werd ook steeds aangepast aan het verleden toen je nog goeie muziek had. De volumeknop ging omhoog en het werd dansen op verboden muziek van Michael Jackson. Ik kreeg het gevoel dat ik weer twintig was en ging met “wish you where here” van Pink Floyd op de tafel staan. De tafel steigerde en enkele glazen sneuvelden. Huisgenoot M. keek me fronsend aan en ik was ineens weer die oudere man die probeerde jong te doen. Het blijft echter een feit dat het een oergezellig ouderwets feestje was. Met dank aan de buren die nooit klagen als we maar op tijd stoppen.
