Afgelopen weekend waren we er één nacht op uit met een mobiel huis. Dit was altijd al een jongensdroom, met zo’n grote auto de vrijheid proeven. Een leeftijdsgenoot schrijft prachtige jaloersmakende stukjes op Facebook over zijn omzwervingen met zijn camper. Zaterdag bij het verhuurbedrijf vandaan was ik al in alle staten van blijdschap. We reden in een spoor van circa vijftien auto’s naar onze eerste stop, Deventer. Het was een spectaculair gezicht allemaal achter elkaar, een cowboyfilm in een nieuw jasje! Van Deventer reden we naar Hardenberg, waar we de auto’s in een grote evenementenhal in een rondje parkeerden. Hier stonden de vuren voor het eten al aan. Daarna deed de discjockey ook zijn best en werd het lekker gezellig. De volgende morgen vertrokken we weer na het ontbijt. Zoon en schoondochter voorin, wij op de achterbank. Jammer dat er geen leuning aan de bank zat. Bij de eerstvolgende bocht gleden we zachtjes uit de bank en lagen verbouwereerd met elkaar op de grond te spartelen. Een schaterende schoondochter sloeg met gekruiste benen het tafereel gade. Ze heeft nog hikkend en snikkend twee á drie uur napret gehad!
Einde camper.
